Το μάθημα στοχεύει πρώτον, να παρέχει στους φοιτητές ένα σφαιρικό σύνολο γνώσεων αναφορικά με τους νέα είδη αστικών αναπλάσεων κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες διεθνώς και στην Ελλάδα. Δεύτερον, στοχεύει να ασκήσει την κριτική ικανότητα των φοιτητών σχετικά με την αναγνώριση των βέλτιστων πρακτικών αστικής ανάπλασης διεθνώς και στην Ελλάδα.

Μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές θα είναι σε θέση:

α) να αποκτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις αναφορικά με τα νέα είδη αστικών αναπλάσεων διεθνώς κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

β) να βελτιώσουν την αναλυτική τους σκέψη και την κριτική τους ικανότητα στην εκπόνηση προτάσεων αστικής ανάπλασης και στη διερεύνηση των βέλτιστων πολιτικών και πρακτικών αστικής ανάπλασης που μπορούν να εφαρμοσθούν κατά περίπτωση στην Ελλάδα και διεθνώς.

Το μάθημα οργανώνεται σύμφωνα με την ακόλουθη θεματολογία:

Α. Νέοι τύποι αστικών αναπλάσεων και τα αναδυόμενα αστικά τοπία που σχετίζονται με τη δημιουργία ‘νέων επικέντρων’ στην μεταβιομηχανική πόλη για την ενθάρρυνση της χωρικής συγκέντρωσης (clustering) μεταβιομηχανικών οικονομικών δραστηριοτήτων όπως, τα εξής:

– Επιχειρηματικά επίκεντρα

– Πολιτιστικά επίκεντρα

– Επίκεντρα δημοφιλούς ψυχαγωγίας

– Παραλιακά επίκεντρα πολιτισμού και αναψυχής

– Εξωαστικά επίκεντρα κατανάλωσης και ψυχαγωγίας.

Β. Τύποι αστικών αναπλάσεων που στηρίζονται σε εξειδικευμένες στρατηγικές επιλογές όπως οι εξής:

– Ευφυείς αναπλάσεις που συνδυάζουν τον πράσινο περιβαλλοντικό αστικό σχεδιασμό και νέες τεχνολογίες  πληροφορικής.

– Αναπλάσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου της συρρίκνωσης πόλεων (shrinking cities).

Στο μάθημα αναλύονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (χωρικά, οικονομικά, κοινωνικά, μορφολογικά) των νέων τύπων αστικών αναπλάσεων, και παρουσιάζονται σημαντικά παραδείγματα αστικών αναπλάσεων και βέλτιστες πρακτικές διεθνώς και στην Ελλάδα.

Το μάθημα αξιολογείται μέσω: (α) γραπτών εξετάσεων στο τέλος του εξαμήνου σε ποσοστό 50%, (β) εκπόνησης ατομικής εργασίας σε ποσοστό 40% και (γ) προφορικές εξετάσεις κατά την παρουσίαση των εργασιών στο τέλος του εξαμήνου σε ποσοστό 10%.

• Γοσποδίνη, Α. (2009), ‘Αστικός Σχεδιασμός. Προκλήσεις και Νέοι Ορίζοντες’, στο 25 Κείμενα για το Σχεδιασμό, τις Πόλεις και την Ανάπτυξη, συλλογικός τόμος για τα 20 χρόνια λειτουργίας του Τμήματος Μηχ. Χωροταξίας, Πολεοδομίας & Περιφ. Ανάπτυξης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, σσ.215-240
• Atkinson R., (2004), ‘ The Evidence On The Impact Of Gentrification: New Lessons for the Urban Renaissance?’, European Journal of Housing Policy 4(1): 107–131.
• Gospodini, Α. (2017) ‘Culture-led Regeneration in European Cities:The Question of Sustainability and Critical Parameters of Culture and Leisure Epicentres’. disP - The Planning Review, 53(2), pp. 66–67
• Clarke, D. B. (1997), ‘Consumption and the City, Modern and Postmodern, International Journal of Urban and Regional Research 21(2):218-237Cooke P. y Luciana Lazzeretti E. (2008), Creative Cities, Cultural Clusters and Local Economic Development, Edward Elgar Publishing: Cheltenham (UK).
• Zukin, S. (1995) The Cultures of Cities Cambridge Mass: Blackwell Publishers ltd