Το μάθημα, δεδομένου ότι απευθύνεται σ’ ένα ευρύ φάσμα επιστημόνων, έχει ως στόχο την εξοικείωσή τους με τις βασικές έννοιες της αειφορίας αρχικά και κατόπιν την απόκτηση εξειδικευμένων γνώσεων σε ειδικά θέματα αειφορικής διαχείρισης Φυσικών Πόρων. Επίσης, στόχο αποτελεί η απόκτηση της ικανότητας  (μέσα από μια διεπιστημονική ομάδα), διαχείρισης των φυσικών οικοσυστημάτων και πόρων, με τρόπο ώστε να ικανοποιείται α) η διατήρηση της ισορροπίας των φυσικών συστημάτων, β) η κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών. Στους μεταπτυχιακούς φοιτητές δίδονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα papers δημοσιευμένα σε διεθνή περιοδικά, τα οποία σχετίζονται με την προηγηθείσα διάλεξη και τα οποία μελετούν και  παρουσιάζουν στην τάξη. Εκτός αυτού, κατά τη διάρκεια του εξαμήνου εκπονείται η εξαμηνιαία εργασία η οποία στο τέλος του εξαμήνου παρουσιάζεται, ενώ αναπτύσσεται διάλογος, προβληματισμός, συγκρίσεις και επιχειρήματα. Καθ’ όλη τη διάρκεια του εξαμήνου οι διδάσκοντες επιβλέπουν την πορεία εξέλιξης της εργασίας και την ορθή χρήση της βιβλιογραφίας.

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος οι μεταπτυχιακοί φοιτητές έχουν αποκτήσει εξειδικευμένες γνώσεις στο πεδίο της διαχείρισης των φυσικών πόρων και οικοσυστημάτων, είναι σε θέση να συγκρίνουν ως προς την ορθότητα και αποτελεσματικότητά τους και να αξιολογήσουν  πρακτικές διαχείρισης και/ή πολιτικές προστασίας μεταξύ διαφόρων χωρών, είναι σε θέση να επιλύσουν προβλήματα και να προτείνουν μέτρα πολιτικής που αφορούν στο φυσικό περιβάλλον, να συνδυάζουν και χρησιμοποιούν τις αποκτηθείσες γνώσεις στον αναπτυξιακό σχεδιασμό περιφέρειας, χώρας κ.λπ., να συμβάλλουν στη σχετική έρευνα, να εξάγουν σαφή συμπεράσματα τα οποία δύνανται να τα κοινοποιούν σε εξειδικευμένο και μη κοινό.

• Ιστορία χρήσης των πόρων,
• Τραγωδία των κοινών (αγαθών),
• αρχές και λειτουργία φυσικών οικοσυστημάτων,
• προσεγγίσεις στη διαχείριση των φυσικών πόρων,
• ανθρώπινος πληθυσμός και φυσικοί πόροι
• ανανεώσιμοι και μη ανανεώσιμοι φυσικοί πόροι,
• αειφορία και αειφορική ανάπτυξη, δείκτες αειφορίας,
• εδάφη (χαρακτηριστικά, σχηματισμός), παθογενή εδάφη, προστασία-αποκατάσταση, ορθολογική διαχείριση
• σύγχρονη γεωργία και επιπτώσεις της στην οικολογική ισορροπία, αειφορική γεωργία, αγροοικοσυστήματα, αγροπεριβαλλοντικά μέτρα
• λιβαδικά οικοσυστήματα και διαχείρισή τους,
• δάση και δασική πολιτική στην Ελλάδα, διαχείριση δασικών οικοσυστημάτων, αγροδασοπονία
• ερημοποίηση, αίτια και μέτρα αποτροπής της, εθνική στρατηγική ενάντια στην ερημοποίηση,
• βιοποικιλότητα-πολιτικές διατήρησής της,
• διαχείριση άγριας πανίδας,
• Προστατευόμενες περιοχές, σχέδια διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών και χώρων υπαίθριας αναψυχής,
• Μοντέλα DPSIR,
• Διαχείριση πόρων βασισμένη στις κοινότητες-παραδείγματα από τον κόσμο (community-based natural resources management)
• μέθοδοι αποτίμησης αξίας Φυσικών Πόρων,έννοια και μεθοδολογία  εκτίμησης Φέρουσας Ικανότητας.

Το μάθημα αξιολογείται μέσω: (α) εργασιών μελέτης και ανάλυσης βιβλιογραφίας κατά τη διάρκεια του εξαμήνου σε ποσοστό 20% και (β) τελικής εργασίας με παρουσίαση σε ποσοστό 80%.

• Owen, O.S., Chiras D.D., Reganold J.P., 1998. Natural Resource Conservation. 7th edition, Editions Prentice Hall, p. 594
• Ffolliott P.F., Bojorquez-Tapia L.A., Hernandez-Narvaez M., 2001. Natural Resources Management Practices. Iowa State University Press, p. 237
• Mather A.S., K. Chapman, 1997. Environmental Resources. Editions Longman, p. 279.
• World Resources Institute, 2000. World Resources 2000-01. People and Ecosystems. The Fraying web of life. World Resources Institute, p. 389
• Αραμπατζής Γ., Σ. Πολύζος, 2008. Φυσικοί Πόροι, Περιβάλλον και Ανάπτυξη. Εκδόσεις Τζιόλα, σελ. 736
• Makofske W.J., 2001. Τεχνολογία και Παγκόσμια Περιβαλλοντικά Προβλήματα (μεταφρ.). Εκδόσεις ΙΩΝ, Αθήνα, σελ. 431
• Tyler Miller G., 2004. Περιβαλλοντικές Επιστήμες. (μεταφρ.) Εκδόσεις ΙΩΝ, σελ. 560
• Wright R., Boorse D., 2013. Περιβαλλοντική Επιστήμη προς ένα βιώσιμο Μέλλον (μεταφρ.), εκδόσεις Παρισιανού, σελ. 778
• Χάλκος Γ., 2016. Οικονομική Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος. Εκδ. Δίσιγμα, σελ. 799