Συγγραφείς
Έτος2022 | Τόμος28 | Τεύχος2 | Σελίδες27-42 |
Σύνοψη
Στα συμβατικά υποδείγματα περιφερειακής οικονομικής ανάπτυξης το περιφερειακό επίπεδο εξυπηρετείται μέσα από τη διασταύρωση του εθνικού επιπέδου πολιτικής με το τοπικό πεδίο δράσης. Ελλείψει ενός μοναδικού μοντέλου περιφερειακής ανάπτυξης, η θέση των περιφερειών στο σχεδιασμό και στην πολιτική παραμένει θολή και νεφελώδης και τα περιθώρια ανάπτυξής τους εξαρτώνται από τη θεσμική απόδοση κινήτρων επενδύσεων. Αντίθετα, η προσέγγιση της διαπραγμάτευσης ξεκινά με την αναγνώριση, ότι η περιφέρεια αποφασίζει μόνη της για την ανάπτυξή της. Συγκεκριμένα, ασχολείται αποκλειστικά με το ερώτημα αν θα συμφωνούσαν τα μέλη της τοπικής κοινωνίας με μια συμφωνία και το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει ένα υπόδειγμα, που να υποδεικνύει σε ποια συμφωνία θα κατέληγαν. Επιπλέον, προσδιορίζει το ρόλο της περιφέρειας σε σχέση με το δικαίωμα των ατόμων ως εξουσιοδοτημένων δρώντων και κινητοποιητών των ιδιότυπων πόρων να έχουν στην κατοχή τους και να διαχειρίζονται το εδαφικό κεφάλαιο της περιοχής, το οποίο απέκτησαν στο χρόνο ως φυσικοί κληρονόμοι. Χωρίς την ύπαρξη ενός συνεργατικού υποδείγματος η διαχείριση της περιφερειακής ανάπτυξης στο δύσκολο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον δυσχεραίνεται, εξαιτίας της αβεβαιότητας και του φόβου των ατόμων απέναντι σε κοινωνικές διεργασίες των οποίων δεν έχουν τον έλεγχο, λόγω της ατελούς πληροφόρησης και των ατομικών κινήτρων. Στο άρθρο διερευνάται ένα εναλλακτικό υπόδειγμα γενικής περιφερειακής ισορροπίας. Η έννοια της ισορροπίας είναι το βασικό συστατικό στοιχείο του υποδείγματος, δίνοντας μια γενικευμένη λύση στο προβληματικό κενό. Ειδικότερα, δείχνει πώς οι περιφέρειες μπορούν να διαμορφώσουν τις δικές τους συνθήκες ανάπτυξης μέσα από την αύξηση της διαπραγματευτικής τους δύναμης. Το υπόδειγμα έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να εφαρμόζεται ανεξαρτήτως κριτηρίων κατηγοριοποίησης των περιφερειών.
Βιβλιογραφική αναφορά
Μπαρμπαρούση Χ., (2022) 'Η διαδικασία διαπραγμάτευσης ως μεθοδολογία ανάπτυξης των περιφερειών', Σειρά Ερευνητικών Εργασιών, ΤΜΧΠΠΑ, ΠΘ, 28(2): 27-42